Eerder verrassend verloor KSC Blankenberge met het kleinste verschil tegen Drongen. Hierdoor mist de kustformatie een plaats in de linkerkolom. Aaron Bruning is zo goed als zeker aan zijn laatste wedstrijden bezig.
Toen T1 Steven Van Moeffaert vorig kampioenschap aan zet kwam, opteerde hij voor een T2 die over andere kwaliteiten beschikte teneinde een volmaakt duo te vormen. Deze zet slaagde met brio. De spelers zijn vol lof over hun trainers.
Aaron Bruning is evenwel quasi zeker aan zijn laatste matchen bezig. “Als speler was ik ploegmaat van mijn hoofdcoach onder leiding van T1 Steve Swaenepoel. Nu is laatstgenoemde terug als jeugdcoördinator. Het plaatje klopt volledig. En toch moet ik stoppen met pijn in het hart. Misschien maak ik mezelf wijs dat er nog iets mogelijk is, maar de gezinssituatie laat het helaas niet meer toe. Iets meer dan een jaar geleden werd ik trotse vader van een tweeling. Die kindjes hebben optimale zorgen nodig. Sinds hun geboorte slaap ik haast niet meer. Als ik thuis kom van mijn werk, eet ik vlug iets om meteen naar de training te vertrekken. ‘s Avonds zijn mijn echtgenote en ik echt doodop.”
langs grote poort
“De mama van mijn kindjes beschikt over een universitair diploma, maar offert zich helemaal op voor ons gezin. Nu is het mijn beurt om meer voor de oppas in te staan. Aan het clubbestuur liet ik weten dat er mag uitgekeken worden naar een vervanger. De uitwedstrijden maak ik nu al niet meer mee om toch een dag in het weekend uit te sparen.”
“Het duel tegen Drongen verloren we met 0-1, na een reeks van zeven op negen. We hadden gehoopt om die reeks verder te zetten. Zo zie je maar dat er in voetbal geen zekerheden bestaan. Nu trekken we naar Wervik, de nummer zeven. We zullen ons plan uitwerken en de jongens optimaal voorbereiden. Zelf hoop ik alvast op een afscheid langs de grote poort.” (JPV)
Zaterdag 22 februari om 19.30 uur: K Eendracht Wervik – KSSC Blankenberge A.
